Kraters in Carolina en de mogelijke link met Atlantis

Staan de kraters in Carolina (V.S.) in verband met een inslag uit de ruimte en het zinken van Atlantis?

Duizenden kraters met de naam “Carolina Bays” bedekken grote delen van Noord- en Zuid Carolina, Florida, Virginia en Maryland zoals deze bij Myrtle Beach in Zuid-Carolina. De ouderdom wordt geschat op 10.500 jaar en zijn dus ontstaan ten tijde van het einde van de Laatste IJstijd.

15 December 2001, Leigh-On-Sea, Essex, Engeland. De oceaandeskundige Paulina Zelitsky die haar basis in Havana, Cuba heeft zegt dat zij grote piramidevormige bouwwerken, wegen en andere gebouwen heeft ontdekt op een diepte van 660 meter ten westen van Cuba.

“Het is verbazingwekkend wat we op onze sonarbeelden zien. We zien eindeloze witte zandvlakten met in het centrum duidelijk door mensenhanden gemaakte bouwwerken. Het lijkt net alsof je in een vliegtuig over bebouwd gebied vliegt, want je ziet wegen, tunnels en gebouwen,” volgens Zelitsky.

Na deze ontdekking hebben zij, haar echtgenoot en zakenpartner Paul Weinzweig een op afstand bestuurbaar toestel naar beneden gestuurd. Beneden zijn opnames gemaakt van grote stenen bouwwerken die voorzien zijn van een soort schrifttekens die erg op Grieks lijken, maar het niet zijn. Er wordt niets bevestigd tot er duidelijke opnames kunnen worden getoond aan taaldeskundigen en andere geleerden.

Er blijft een woord boven komen na deze ontdekking: Atlantis? Zou het kunnen dat deze vindplaats bij Cuba iets te maken heeft met het door Plato besproken Atlantis?

In 350 v.Chr. schreef de beroemde Griekse schrijver Plato een dialoog over de schepping van het universum en de Aarde met de naam Timaeus. In dat werkstuk schrijft hij over een cyclische vernietiging van de Aarde door “…het verschuiven van de hemellichamen die rond de Aarde cirkelen en de vernietiging van de Aarde door enorme branden, die met tussenposen.”

William Napier heeft een dergelijk kringloop van de Encke’s komeet bestudeerd. Deze heeft een zeer dik, rotsachtig en stoffig puinveld achtergelaten waar ons zonnestelsel en planeet iedere 2500 jaar doorheen gaat. De laatste keer was ongeveer 200 jaar voor Christus, we kunnen dus verwachten dat we er over een paar eeuwen weer mee te maken krijgen. Was deze komeet de kringloop waar Plato het over had? Of was er iets anders?

Plato’s beschrijving van de ligging van Atlantis.

Een paar pagina’s verder in de Timaeus beschrijft Plato Atlantis en de vernietiging daarvan op de volgende manier:

“…voor de monding die de Grieken de pilaren van Heracles noemen (vandaag de dag noemen we het de Straat van Gibraltar) lag een eiland dat groter was dan Libië en Azië samen; het was voor de reizigers in die tijd onmogelijk om er te komen. Op dit eiland leefde een federatie van koningen, met een enorme macht over het gehele eiland, naburige eilanden en delen van het continent. Zij heersten ook over Libië, Egypte en over delen van Europa… Maar op een later tijdstip vonden er verschrikkelijke aardbevingen en vloedgolven plaats en op een kwade dag werden ze overvallen door de nacht en werd het hele eiland Atlantis… verzwolgen door de zee en was het verdwenen. De oceaan is nu op die plaats niet te passeren of te doorzoeken omdat zij geblokkeerd is door de modder die ontstaan is bij de vestiging van het eiland.”

Waar is de zee niet te passeren en gevuld met modder? De Britse historicus Andrew Collins heeft een boek geschreven met de titel “Poort naar Atlantis” waarin hij beredeneert dat Plato’s verhaal verwijst naar de Sargasso Zee ten westen van het midden Atlantische rif dat zich uitstrekt van de Azoren tot aan de Bahamas en Cuba. Verder beschrijft Collins onderzoek van een half miljoen kraters die “Carolina Bays” worden genoemd. Collins denkt dat deze kraters verbonden zijn met de inslag van een komeet rond het einde van de IJstijd in 8500 v.Chr. Deze inslag zou ook het einde van Atlantis hebben betekend.

Andrew Collins zegt hierover het volgend: “Onderzoekers roepen al dat Atlantis in de Sargasso Zee ligt sinds tenminste 1870. De Sargasso Zee is een enorm gebied van vrij drijvend zeewier dat zich uitstrekt van de Azoren in het oosten over de Atlantische Oceaan tot aan de Bahamas in het westen. De Bahamas vormen, als we ze goed bekijken, een gebied van ondieptes. Op sommige plaatsen is het water amper 1 meter diep.”

Wat ik wil zeggen is dat de vroege mythen en legendes van bijna alle Mesoamerikaanse stammen verwijzen naar een oorspronkelijk thuisland dat duidelijk heeft bestaan in het Caribische gebied. Het wordt met verschillende namen genoemd, zoals Chulan en Xtalan. Ze zeggen dat het genoemde eiland de bakermat is van de mens. Zij noemen het “De Zeven Grotten.”

Denkt u dat het einde van het Bronzen tijdperk 3200 jaar geleden in verband staat met een of ander ramp die misschien ook een eiland heeft laten zinken?

In de oorspronkelijke vertellingen staat dat de Caribische eilanden een geheel hebben gevormd. Ze waren één landmassa. Een aantal volksverhalen gaat hierover. Plotseling, op een kwade dag rees het water, bedekte de eilanden en toen het water zich terug trok waren de eilanden verbroken. De mensen op de eilanden waren vernietigd behalve diegenen die schuilplaatsen hadden gevonden in grotten of op bergtoppen. Dit zijn de Noach figuren die in staat waren om verder te gaan.

Heeft iemand enig idee van de tijd waarin die legendes zich afspelen?

Dat is onmogelijk. Het enige dat je kunt doen is enkele aanwijzingen volgen. Eén van de verhalen gaat ook over de oude maan die brak en naar beneden viel.

Wat zou dat kunnen betekenen?

Als je het zou vergelijken met een ander verhaal waarin staat dat de overvliegende slang uit de lucht viel, kun je veronderstellen dat we het hier over een komeet of iets dergelijks hebben. Laten we vervolgens eens kijken naar de oceanografische rapporten van het Caribische gebied om te zien of er de afgelopen 12.000 jaar iets kosmisch is voorgevallen. Ik heb dat ook gedaan en het enige belangrijke voorval dat naar voren kwam is dat van de “Carolina Bays.”

Feiten met betrekking tot de “Carolina Bays”:

• Een geschat aantal van een half miljoen inslagen in tenminste zes staten met een totale oppervlakte van ongeveer 160.000 vierkante kilometer.
• Buiten Georgia, Noord en Zuid Carolina zijn de inslagen ook te vinden in de naburige staten zoals Maryland, Virginia en Florida.
• De dichtheid van de inslagen is verbazingwekkend. Een gebied van Bladen County, Noord Carolina dat 8 bij 6,4 km groot is, is voor 67% bedekt met inslagen. Andere gebieden hebben een score van 50%.
• Niet minder dan 140.000 inslagen hebben een gemiddelde tot grote doorsnede, met lengtes van meer dan 152,4 meter. Eén van de grotere kraters is Big Swamp Bay in het midden van Zuid Carolina met een lengte van 6 kilometer. Sommige kraters hebben een lengte van 11 kilometer.
• Veel kraters geven magnetische afwijkingen weer.
• In Camden, Zuid Carolina heeft men tijdens graafwerkzaamheden op een diepte van 4,3 meter een enorme hoeveelheid bomen aangetroffen die allemaal op dezelfde manier waren platgeslagen, alsof ze door een explosie geveld waren.

Collins: “In de jaren ‘30 werden er voor het eerst luchtfoto’s gemaakt van Noord en Zuid Carolina en toen deze foto’s ontwikkeld en afgedrukt waren, werden de honderden en misschien zelfs wel duizenden kraters opgemerkt. We weten nu dat het er ongeveer 500.000 zijn. Sommige waren gevuld met water, sommige stonden droog. Maar toen er verder werd gezocht vond men ze ook in het noorden (New Jersey) en het zuiden (Florida). Ze bedekten zes staten. Nadat men ze in kaart had gebracht was het duidelijk dat men met de gevolgen van een hele grote gebeurtenis te maken had. Men hield er rekening mee dat degene die in de bergen en in het water terecht waren gekomen geen sporen hadden achtergelaten. Men redeneerde dat het een gevolg zou kunnen zijn van een meteorenregen. Maar enkele van de kraters waren tientallen meters lang. Men kon zich er geen voorstelling van maken wat er gebeurd was.”

Als dit dus een kosmisch lichaam was dat 500.000 kraters maakte en sporen in zes staten, de Atlantische Oceaan en het Caribische gebied achterliet, dan hebben we het over een enorm lichaam dat kapot brak en met een enorme snelheid insloeg.

Precies. Het andere interessante feit is dat alle kraters in een noordwest - zuidoost richting liggen. En in de zuidwest hoek van veel kraters kunnen we een zandbank aantreffen waar je vanaf kunt leiden dat het voorwerp uit het noordwesten kwam en bij het neerkomen in zuidoostelijke richting de zandbank veroorzaakte.

Heeft u enig idee wanneer dit gebeurd is?

In het begin is men ervan uit gegaan dat de gebeurtenis miljoenen jaren geleden moet hebben plaatsgevonden. Na gedegen onderzoek van vooral de met water gevulde kraters, kunnen we met zekerheid zeggen dat ze gevormd zijn rond het einde van de laatste IJstijd.

Dat houdt dus in dat het ongeveer 11.000 (9000 v.Chr.) jaar geleden heeft plaatsgevonden, hetgeen overeenkomt met de Griekse dialogen. Er zijn wat tegenstrijdigheden geweest omdat we niet weten of de Grieken zonnejaren gebruikten of een ander tijdstelsel omdat ze in de war waren gebracht door de Egyptenaren.

De Egyptenaren spraken beslist in duizenden jaren en niet in maan- of zonnetijd.

Satellietfoto die meteoor/asteroïde/komeet kraters aangeeft nabij Bermuda. De exacte ouderdom van de inslagen is onbekend.

U denkt beslist niet dat hetgeen er gebeurd is plaats heeft gevonden in 1200 v.Chr.?

In het geheel niet. Ik denk dat dit veel eerder gebeurd is. Op de Canarische Eilanden vinden we bewijzen, zoals gravures, van een geavanceerde beschaving die misschien wel 6000 tot 8000 jaar terug gaat.

Weten we iets van die beschaving op de Canarische Eilanden?

Er zijn twee gebeeldhouwde hoofden gevonden die wel iets van een slang weg hebben, ze lijken op de Mesoamerikaanse werken. Ze zijn daar door archeologen gevonden in het laatste jaar van hun werkzaamheden en ze zijn gedateerd aan de hand van de omgeving op 6000 tot 8000 jaar geleden. Dit is fantastisch, omdat we hieraan kunnen zien dat er in die tijd al over zee werd gereisd van Amerika naar Afrika en Europa.

Kunt u iets zeggen over het belang van katoen in de nieuwe wereld, Peru, Mexico en West Indië?

De strengen katoen die we in de genoemde landen hebben gevonden zijn afkomstig van een hybride vorm die zijn oorsprong heeft in de oude wereld. Het is duidelijk ontwikkeld om ermee in Amerika te kunnen kweken. Met andere woorden de soort die in Amerika groeit is niet natuurlijk. Het is naar de overkant gebracht en in Amerika door iemand anders verder ontwikkeld.

En weten rond welke tijd katoen hier bestond?

Ik denk rond 1500 v.Chr.

En zou dat het einde van het Bronzen tijdperk vervroegen?

Zeer zeker.

Dat betekent dus dat u harde bewijzen bezit van een verband tussen Azië, het Middellandse Zeegebied, Zuid Amerika, Centraal Amerika en West Indië en dit alles op grond van katoenvezels?

Dat klopt.

Waarom is dat verhaal niet goed genoeg om de geschiedenis van Columbus naar het rijk der fabelen te verwijzen?

Het antwoord ligt voor de hand, het is niet afkomstig uit de juiste bron. Ik ben een geschiedkundig schrijver en ik kan 2+2 vier laten zijn, of misschien zelfs 5. Maar als dit niet van een academicus afkomt zal het geen stand houden. Je kunt enorme stapels bewijzen aandragen maar als het niet in de context past wordt het afgewezen.

Ik geloof dat de grootste ontdekking die ons op het spoor van Atlantis kan zetten die van Paulina Zelitsky is. Zoals uit mijn boek blijkt wijzen alle sporen naar Cuba en het Caribische gebied als sleutel tot het geheim van Atlantis.