De geheimen van de Grote Piramide

De Grote Piramide, die werd gebouwd van zes-en-een-half miljoen ton steen en door zijn vorm 146,5 meter hoog de lucht in steekt, bevat meer bouwmateriaal dan alle kerken, kathedralen en kapellen in Engeland samen. Meer dan 4500 jaar lang behoorde hij tot de allergrootste gebouwen die ooit op aarde werden gebouwd.

Egyptologen zeggen dat de Grote Piramide in 2500 v.Chr. door de oude Egyptenaren werd gebouwd, ongeveer terzelfdertijd als de Sfinx en de andere twee piramides van het Gizeh-complex. Men is het er echter niet over eens waarom de Grote Piramide werd gebouwd.

Een hi-tech oplossing

In maart 1993 ging Rudolf Gantenbrink, een Duits ingenieur, op zoek naar het antwoord op die vraag. Hij heeft de Upuaut 2 uitgevonden, een op afstand bedienbare robot voorzien van een videocamera, die 250.000 dollar kostte. Deze robot stuurde hij een ventilatieschacht in die zuidwaarts liep vanuit de Koninginnekamer, diep binnenin de piramide. De Upuaut 2 (het woord betekent “De Wegbereider” in Oud-Egyptisch) legde 60 meter af door de benauwde schacht van 20 bij 20 cm, voordat hij stuitte op een “deur” van kalksteen. Tot zijn verbazing zag Gantenbrink op zijn monitor dat de “deur” voorzien was van twee koperen handvaten en dat er een spleet was tussen de deur en de vloer. Gantenbrink had binnen in de Grote Piramide een onbekende kamer gevonden.

Uiterste precisie

De Grote Piramide is een geweldig staaltje van bouwkunst, niet alleen vanwege de afmetingen, maar ook gezien de nauwkeurigheid waarmee hij gebouwd is.

De zijden van de piramide zijn met een ongelooflijke precisie naar het echte noorden, zuiden, oosten en westen gericht — er is slechts een afwijking van 0,015 procent. Om zo precies te bouwen, zouden we tegenwoordig een laser-theodoliet, een kaart die nauwkeurig is op 10 meter, ingenieurs, astronomen en meester-metselaars nodig hebben.

De basis vormt een bijna volmaakt vierkant — iedere zijde is meer dan 230 meter lang, en het verschil tussen de kortste en de langste zijde bedraagt slechts 25 cm. De hoeken staan haaks op elkaar, met minder dan een graad afwijking. Deze meesterlijke precisie werd bereikt zonder katrollen, wielen of de geavanceerde zaaginstrumenten die wij vanzelfsprekend vinden.

Waarom hechtten de bouwers aan zoveel nauwkeurigheid? Waarom was er een precisie vereist die het menselijk niet eens kan waarnemen?

Egyptologen geloven dat de Grote Piramide en zijn buren waren gebouwd met slechts één doel voor ogen: een graftombe voor de farao’s. De drie piramides op de vlakte van Gizeh zijn gebouwd tijdens de vierde dynastie (2631–2494 v.Chr.). De Grote Piramide werd gebouwd door farao Khufu, de op één na grootste door zijn broer Khafre, en de derde door Menkaure, de zoon van Khufu. Dat vertelt tenminste de Griekse historicus Herodotus, die het zo’n 2000 jaar na de bouw hoorde.

In 820 zou kalief Al Mamoun de eerste zijn geweest die in de Grote Piramide was doorgedrongen. Hij vond er bijna niets — geen lichamen, geen schat, geen gebruiksvoorwerpen en nergens hiërogliefen. Het enige dat hij ontdekte, was een lege sarcofaag in de Koningskamer.

“Explosief” bewijs

Velen probeerden aanwijzingen te vinden in de piramide, maar pas in 1837 vond de Britse ontdekkingsreiziger kolonel Howard Vyse iets van betekenis, toen hij het binnenste van de piramide onderzocht. Hij blies met buskruit de stenen boven de Koningskamer weg en ontdekte zo vier verzegelde kamers. Op de muren van de hoogste van deze holtes ontdekte hij rode hiërogliefen met de naam Khufu ertussen.

Hiermee kregen de egyptologen de belangrijke sleutel die zij nodig hadden. Voor hen was de hiëroglief het bewijs dat de piramide door farao Khufu was gebouwd. En toonde de lege sarcofaag aan dat de piramide de graftombe van Khufu was. Ze zeggen dat de piramide waarschijnlijk kort na de bouw geplunderd is en daarom leeg was.

Maar er zijn twijfels ontstaan over de authenticiteit van de hiërogiefen. De schrijver Graham Hancock zegt: “Na een heel seizoen vruchteloos en kostbaar graven,… liep Vyse toevallig tegen het eerste onweerlegbare bewijs op dat Khufu de Grote Piramide had gebouwd, en kon er zo zeker van zijn dat zijn inspanningen goed zouden worden beloond.”

Volgens Hancock zijn er de volgende problemen met de hiërogiefen:

• Het opschrift in hiërogliefen was de enige plek in de hele piramide waar Khufu’s naam voorkwam.
• Ze bevonden zich in een donker en afgelegen gedeelte van het gebouw.
• Ze werden gevonden in een kamer waartoe alleen Vyse toegang had.
• Sommige hiërogliefen waren ondersteboven aangebracht, andere waren onherkenbaar en weer andere waren verkeerd gespeld of grammaticaal onjuist opgetekend.

Dit wijst op de mogelijkheid dat Vyse de hiërogiefen heeft vervalst om de kosten van zijn expeditie te rechtvaardigen. Egyptologen bestrijden deze lezing uit alle macht.

Graham Hancock en zijn mede-auteur Robert Bauval geloven dat het ware doel van de Grote Piramide gevonden kan worden door eerst naar de sterren te kijken.

Vanwege een fenomeen dat precessie heet, en dat ontstaat doordat de aardas niet stabiel is, veranderen de sterrenstelsels van positie gedurende een cyclus van 25.980 jaar. Uit computerreconstructies van de hemel boven de piramides in 2500 v.Chr. bleek dat een van de zuidelijke schachten van de Grote Piramide direct naar de ster Sirius wees, die wordt geassocieerd met de Egyptische godin Isis. De andere zuidelijke schacht wees naar de onderste van drie sterren in de Orion-gordel. Men geloofde vroeger dat dit stelsel bewoond werd door de god Osiris, die de beschaving naar de Nijlvallei bracht in een verleden dat Zep Tepi, de “Eerste Tijd” heette.

Bauval en Hancock menen dat deze constellaties geen toeval zijn. Volgens hen construeerden de piramidebouwers de Grote Piramide zo dat de binnengangen naar de sterren waren gericht.

De Orion‑connectie

Het verband tussen de piramides van Gizeh en Orion werd verder bevestigd toen Bauval ontdekte dat de derde en kleinste piramide niet in een rechte lijn stond met de andere twee. Ook bleek dat in de Orion-gordel de drie sterren precies zo geplaatst waren. Bauval besefte dat de drie piramides een symbolische weergave van de drie sterren konden zijn.

Maar de hoek waaronder de Orion-gordel stond, kwam niet geheel overeen met de opstelling in Gizeh. Bauval en Hancock gingen weer achter de computer zitten en ontdekten dat het enige moment waarop de Orion-gordel precies paste op de opstelling van de piramides het jaar 10.500 v.Chr. was. Ze geloven dan ook dat de drie piramides wel rond 2500 v.Chr. zijn voltooid, maar dat de aanleg van het Gizeh-complex 8000 jaar eerder plaatsvond, misschien in de vorm van lage platforms. De plattegrond werd generaties lang doorgegeven — tot het tijdperk kwam dat de bouwers de interne schachten konden richten op hun belangrijkste sterren.

Op de drempel van beter begrip

In hun boek Keeper of Genesis concluderen Bauval en Hancock het volgende:

• Degenen die in Gizeh de piramides en de Sfinx bouwden wilden een baken oprichten dat de eeuwen zou trotseren en toekomstige generaties zou inspireren om de bedoeling ervan te onderzoeken.
• De opstelling van de monumenten gebruikt de “taal der sterren”. Zo kan iedere cultuur de functie van de piramides afleiden, wanneer men de bewegingen van de sterren kent.
• De piramides hebben “precessionele coördinaten” (zoals de schachten in de Grote Piramide) waardoor onderzoekers bepaalde data nauwkeurig kunnen vaststellen.
• In het Gizeh-complex bevinden zich verborgen opslagruimtes die de uiteindelijke boodschap bevatten die de piramidebouwers wilden doorgeven.

Bauval en Hancock geloven dat de mensheid op de drempel staat van een beter begrip van de eerste drie conclusies, en gaat inzien wat de oude Egyptenaren aan toekomstige generaties hebben nagelaten om te ontdekken. Maar waar zijn de verborgen opslagruimtes? Misschien was Gantenbrink heel dicht in de buurt toen hij zijn robot naar de “deur” in de zuidelijke schacht van de Koninginnekamer stuurde. Dr. Zawi Hawass, directeur van het Gizeh-complex, heeft aangekondigd dat met de hulp van het Canadese bedrijf Amtex een nieuwe robot de schacht in zal worden gestuurd om de geheime kamer te openen.

Anders zal een onderzoek naar de door mensen aangelegde ruimte tussen de klauwen van de Sfinx misschien het antwoord leveren.

Hoe dan ook, wellicht worden eindelijk een aantal van de raadselen rond de Grote Piramide opgelost.